Het heeft een jaar of zes geduurd, maar eindelijk heeft de Sint zich weer hervonden. Ondanks vele emoties en op het laatste moment terugkrabbelen is de Sint weer thuis gekomen. Ik moet je zeggen ik had er slapeloze nachten van. Enerzijds van emotie het zou de eerste keer zijn dat de Sint op visite kwam nadat Berrie was overleden, dit was een heel emotionele stap om te maken, immers Berrie was de drijfveer, Berrie zorgde dat de Sint er klaar voor was. Enfin nadat ik dat besluit had genomen, bleef de twijfel, het te doen, maar toenemen. Hoe zouden de kleinkinderen erop reageren, zouden ze mij herkennen en nog meer van dat soort zinloze vragen bleven door mijn hoofd spelen en de 5e december kwam steeds dichterbij. Het punt van no return was aangebroken zaterdag 4 december, dan toch maar dat pak uit de kast halen, ojee er moet nog dit er moet nog dat. Dus op het laatste moment de outfit aangepast.
Zondag 15:00 uur het was zover met vol verwachting kloppend hart (en ook van de nervositeit) stapte ik in de auto. Hoe heerlijk voelde dat eigenlijk om weer even de Sint te zijn, lachende mensen lachende en zwaaiende kinderen, hoe mooi was de blik op het gezicht van Henk en van Thomas. Was dat genieten daar doe je het toch voor? Ja toch Zwarte Piet daar doen we het toch voor. Wat is er mooier? Kleine Henk had nog een gedicht voor de Sint en Thomas zong een lied. Met Oma werd de Pepernoot in Piets band bezongen. En terwijl er speculaas gegeten en chocomel gedronken werd deelde Piet de pakjes, werden de gedichten voor gelezen en was een ieder content met elk present.
Het afgesproken uurtje vloog voorbij en om ons alibi niet te verknallen moesten we als een speer naar huis om weer onze normale gedaanten aan te nemen. Maar nee dat kon toch niet één twee drie… een wildvreemde vader van een gezin met drie kinderen sprak ons aan, of we toch alsjeblieft even met hem mee wilden gaan, speciaal voor zijn kleine Jouke en ook nog voor die twee grote knullen. De tranen stonden in ‘s mans ogen toen we zijn huis betraden, het was dus ook een beetje voor hemzelf. Maar we konden niet lang blijven en verdwenen met rasse spoed.
Met de sleutel al in het slot van de voordeur werd Sint weer aangeroepen Sint wil je deze kadootjes aan mijn kinderen brengen, ook dat hebben we met plezier gedaan en zijn toen echt naar huis gegaan. Snel ons omgekleed en terug naar het feest, we waren gemist, Jammer dat Opa en Tante naar het voetbal waren….. Sint was net geweest.
1 opmerking:
Wat een leuke stukje over de Sint
Die iedereen zo aardig vind
Pietje had allang gezien
Dat je pret had voor tien
Maar ook dat het wat moeite kost
Voordat je van je twijfel was verlost
Ja, deze Piet kent haar pappieheimer wel
Maar daarom vormen wij ook een prima stel
Dat je effe weet dat de Coeg trots op je is
Want even voor Sint spelen, dat is niet mis
Daarom bij deze nog een gedichtje geschreven
En dat je maar weet dat je Sint & Piet bent voor het leven!
Een reactie posten