Alles wees er vandaag op dat het mooi voetbalweer zou worden. we rekenden op een mooie wedstrijd. Een wedstrijd met strijd passie en inzet. PSV in bloedvorm en mijn cluppie nog zoekende. Vanaf de aftrap was er duidelijk wie er wilde winnen, wie het beste van het spel had en wie de meeste kansen had. Had ‘s morgens PEREZ op eredivisie live PSV nog geroemd, tijdens de wedstrijd was PSV geen schaduw van zich zelf, al die klasbakken die daar rondlopen en toch brachten ze niet veel. Utrecht daarentegen zette van de eerste minuut af druk. PSV kon onze jongens alleen maar stoppen met stevig en af en toe zeer gemeen spel. Dat maar matig werd bestraft door de niet erg sterk leidende heer Blom. Misschien moet hij toch nog eens een spelregelboekje van de KNVB halen en niet zijn eigen spelregels toepassen, dat zou misschien ten goede komen aan het voetbal. Maar enfin, dit soort scheidrechters is een gegeven tegenwoordig en daar moeten we mee leven.
Utrecht had PSV stevig in de tang en ondanks dat Kali rood kreeg (2x geel) wist Utrecht met tien man te scoren. Bulthuis werkte met het hoofd de bal achter Titon en wij stonden voor. Het stadion ontplofte toen enkele minuten na de 1-0 Gerndt na een overtreding op van Bommel ook de rode kaart kreeg nog bijna twintig minuten te gaan met 9 tegen 11, dat zou niet goed kunnen gaan. Maar onze boys bleven knokken, en wij als supporters stonden als een man achter hen. Elke kans van PSV werd er uit gehaald en na 94 minuten stond er 1-0 op het bord. Het stadion was één, het stadion vierde feest. de laatste 10 minuten stond iedereen en moedigde de ploeg aan. De adrenaline gierde door mijn lijf, wat heerlijk om daarvan zo dronken te zijn.
Herman Berkien zou zeggen “We hebben gescoord ik ken wel janke”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten