Dare to Dream FC Utrecht – Ajax 6 - 4

 Durf te dromen, vanmorgen zei ik dat nog tegen mezelf. Durf te dromen, maar dit is toch zoals de Amerikanen zeggen “Beyond your dreams”. Het gaat je stoutse dromen te boven! Met 2-1 was ik uiterst gelukkig geweest, maar dit kan je toch niet verzinnen.  Een zinderende wedstrijd, die al begon met een kippenvel moment, alleen de aankondiging was voldoende om bij menigeen een traan over de wangen te laten rollen, “Dames en Heren we heten welkom in stadion galgenwaard MIHAI NESU”. Man de rillingen over m’n rug en centimeters dik kippenvel ik kon het “You never walk alone”, dat volgde op deze aankondiging, niet meezingen, brok in de keel en tranen in de ogen. Dat Michel Vorm afscheid kwam nemen stond in een keer op het tweede plan (Sorry Michel).

En ja toen begon de wedstrijd en al snel moest Siem de Jong naar de kant wegens een blessure en kwam Bulykin in het veld, jammer dacht ik die is veel gevaarlijker en inderdaad nog geen 5 minuten in het veld en hij scoorde. Vanaf dat moment werd het een knotsgekke wedstrijd. Strijdend Utrecht tegen een voetballend Ajax. Toch was het Utrecht dat het eerste scoorde (Asare) en door Duplan op voorsprong kwam. 2-1 en de wedstrijd was net 20 minuten oud was moest dat wel niet worden. Met de rust was de stand 2-3, Ajax had in het tweede deel van de eerste helft 2x gescoord, Ooijer en weer Bulykin.  Toch had ik het gevoel dat we nog niet alles gezien hadden. En hoe gek kan het lopen. Na rust scoorde Utrecht 3 x binnen 10 minuten (Bovenberg, Mulenga en Asare). 5-3 (8 doelpunten) en de wedstrijd was nog geen uur oud. Nog een half uur te gaan er was nog van alles mogelijk, Ajax zette nog eens aan en Utrecht raakte vermoeid, daaruit kwam ook de 5-4. (Eriksen). Ajax probeerde de druk verder op te voeren maar dat leidde er alleen maar toe dat Utrecht meer kansen kreeg en uiteindelijk de 6-4 scoorde (Kali)

Wat een gekke wedstrijd, wat een mooie uitslag. Utrecht Ajax altijd apart. Ik ben nog dronken van de adrenaline. We hebben gewonnen “Ik ken wel jankuh”

Keb Mo en Dede Priest

Het was een fantastische avond afgelopen zaterdag in Vredenburg Leidsche Rijn.  Om zeven uur was ik naar het muziekcentrum getogen om bij het optreden van Keb Mo te zijn. Voor het zover was werd het publiek opgewarmd door Dede Priest, een bluesy jazz achtige zangeres met een prachtige stem en een enorm bereik. Haar optreden was klein, alleen Dede en een goede gitarist. De manier van zingen en de tekst van de songs waren de oorzaak dat het publiek ademloos geboeid werd. En als dit de side act was wow dan mogen we van de hoofdact ook het een en ander verwachten. Die verwachting werd geen geweld aangedaan gelijk van af het eerste nummer ging Keb er keihard tegenaan met nummers als oa  “Perpetual Blues Machine”, “Shave yo legs”, “As soon as I get paid”; “Dangerous Mood” en natuurlijk niet te vergeten het overbekende “Am I wrong” speelde hij, ondersteund door een fantastische band de zaal plat. Ik ging dan ook te gek wow weer naar huis, het was freaking good. Thank you Mr MO.

Na afloop heeft Dede haar CD gesigneerd die ik had gekocht “Peace, Love + Happiness, Dede Priest” she wrote.

Wel dat wens ik ook iedereen toe, Love Peace and Happiness, en laten we hopen dat Keb Mo ons landje weer snel met een concert zal vereren.

Thank You Dede, Thank you Mr Mo.