Afgelopen zondag 9 november 2008 was het de 10e verjaardag van de bluesband BlueShaker. Om dit te vieren had BlueShaker een muzikale Party georganiseerd in het Estrado te Harderwijk (By the Way een erg leuke locatie, was er zelf nog nooit geweest). Met een paar bevriende bands, Too Mutz Blues Band en Flamin'Stars, familie, vrienden, fans en andere belangstellenden werd een heerlijk feestje gebouwd. Blues en Rock rolden van de buhne het was een heerlijke party, waar alle bands een succes van wilden maken en dat is ze zeker gelukt. BlueShaker van harte gefeliciteerd en op naar de volgende party. Keepin'the Blues Alive. Ik heb er in ieder geval van genoten.
Tijdens het feest is een live CD opgenomen waar elke bands vier nummers op de jubileum CD komen. Deze CD kan je op de site van BlueShaker bestellen(dat ben ik trouwens vergeten hem te bestellen, moet ik dan maar gauw gaan doen of aan de kids als sint kadootje vragen) De CD kost dacht ik 15 Euro, maar hou me daar niet aan dat is me eigenlijk een beetje ontschoten.
Hierbij een persberichtje over ons 1e optreden in de nieuwe bezetting, op zaterdag 29 november a.s. Misschien tot ziens in d’n Optie? Hartelijke groet, The Five Old Guys (Hans, Gerrit, Aldy, Jeroen en Harry)
Lustrum-optreden F.O.G Bluesband in Café d’n Optie Druten
In het oprichtingsjaar 2004 vond op 27 november het allereerste optreden van The F.O.G Bluesband plaats in het toen ook pas geopende Café d’n Optie in Druten. Het werd hierna bijna een soort van traditie om dit jaarlijks in november te herhalen en dit jaar spelen The Five Old Guys alweer voor de 5e keer op rij in dit altijd gezellige drutense café.
Toch is er sinds het eerste optreden in 2004 het e.e.a. veranderd binnen de band. Na vanaf het begin bij de band betrokken te zijn geweest, hebben zowel de bassist als de sologitarist dit najaar kort na elkaar afscheid genomen van de band en naarstig is toen gezocht naar opvolging, hetgeen korte tijd later is gelukt. De nieuwe bassist Jeroen Bressers uit Vianen heeft zijn sporen in de loop van de jaren inmiddels verdiend in het blueswereldje en ook de nieuwe leadgitarist van The Five Old Guys, Gerrit de Gruijter uit Nijmegen, zal voor de kenners geen onbekende zijn. Gerrit speelde in het verleden met o.a. ex-leden van Het Goede Doel, oud drummer van Livin’ Blues Johnny Lejeune en tot voor kort in de Nijmeegse formatie Corporation. Voor beide muzikanten is dit lustrum-optreden na enkele weken keihard repeteren dus ook gelijk hun vuurdoop bij The F.O.G Bluesband.
The F.O.G Bluesband, met haar roots in Maas & Waal, is inmiddels al lang geen onbekende meer in het Nederlandse blues(rock)wereldje. The Five Old Guys spelen covers van diverse bluesrockartiesten als Gary Moore, Walter Trout en Popa Chubby en onze eigen Maas & Waler, Julian Sas. Het wordt een avondje stevige bluesrock, met zo af en toe een lekkere bluesballad …… omdat de echte bluesliefhebber zo nu en dan toch graag een traantje wegpinkt.
The F.O.G Bluesband bestaat uit: Hans van Zoelen (zang/slaggitaar) Gerrit de Gruijter (sologitaar/zang) Aldy Mulder (keyboards/Hammond) Jeroen Bresser (bas) Harry Mulder (drums)
Wie? The F.O.G Bluesband Waar? Café d’n Optie Hogestraat 5 Druten Wanneer? zaterdag 29 november a.s. Aanvang: 21.30 uur Toegang: Gratis Info: www.fogbluesband.com en www.fogbluesband.hyves.nl www.dnoptie.nl
Seasick Steve de nieuwe revelatie van de blues, geniet vast van zijn muziek en zijn persoonlijkheid. Ik moet nog wat bio van hem uitzoeken en zal een completer verhaal van deze markante figuur plaatsen. Opvallend is zijn gitaar met 3 snaren, op deze video trouwens gereduceerd tot 2, zijn hele voorkomen een HOBO, grootgekomen in Chicago op de Trainyards.
Tot nu toe gaat het wonderwel makkelijk met de ondersteuning van NiQuitin lukt het me aardig om mijn gedachten van het roken van een sigaret af te houden. Zelfs vanmiddag bij het voetbal had ik weinig aandrang om een sigaretje aan te steken. Dat wil niet zeggen dat dat elke dag zo is hoor ik heb best wel mijn grijp neigingen alleen tast ik dan mis want sigaretten zijn opgeruimd. Ik hoop dat het zo blijft zoals het nu gaat. Ik merk gelukkig nog steeds zelf als ik nukkig of chagarijnig ben maar dat hoort erbij en als ik er op let of erop gewezen wordt, wat ik wel aan familie, vrienden en kennissen heb gevraagd, het me lukt om mijn gedrag zelf te corrigeren. Wel nu de derde week begonnen, so far so good.
It's not a silly little moment It's not the storm before the calm This is the deep and dyin breath of this love we've been workin on Can't seem to hold you like I want to so I can feel you in my arms Nobody's gonna come and save you we pulled too many false alarms
We're goin down and you can see it too We're goin down and you know that we're doomed my dear we're slow dancing in a burnin room
I was the one you always dreamed of you were the one i tried to draw how dare you say it's nothin to me baby, you're the only light I ever saw
I make the most of all the sadness you'll be a bitch because you can you try to hit me just to hurt me so you leave me feelin dirty cuz you can't understand
We're goin down and you can see it too We're goin down and you know that we're doomed my dear we're slow dancing in a burnin room
Go cry about it why don't you Go cry about it why don't you Go cry about it why don't you my dear, we're slow dancin in a burnin room burnin room, burnin room don't you think we oughta know by now don't you think we shoulda learned somehow don't you think we oughta know by now don't you think we shoulda learned somehow don't you think we oughta know by now don't you think we shoulda learned somehow don't you think we shoulda learned somehow don't you think we shoulda learned somehow don't you think we shoulda learned somehow don't you think we shoulda learned somehow
Het is zover eindelijk een aanleiding gevonden die me dwingt te stoppen met roken. Vrijdag avond heb ik besloten dat ik op dat moment mijn laatste sigaret heb gerookt. Mijn dochter heeft gelijk opgezocht wat mij het beste daarbij kan helpen. Ik gebruik NiQuitin zuigtabletten om de nicotine verslaving langzaam af te bouwen. Vandaag had ik het erg moeilijk ik had de grijp reflexen naar aansteker en peuken maar ben er toch weer doorheen gekomen. Ik doe mijn best om ervan af te komen, dat vergt veel van mij, maar ook van mijn omgeving, Dat afkicken gaat namelijk best wel gepaard met heftige emotionele schommelingen. Ik heb mijn omgeving gevraagd mij daar op te wijzen. En naast de vele support en aanmoedigingen wordt dat ook gedaan zodat ik er zelf rekening mee kan houden en er . Vandaag was dus DAG 5 zonder peuk, ik hoop over een tijdje dat niet meer te weten welke dag en helemaal geen behoefte meer aan een peuk te hebben. Alvast iedereen bedankt voor de steun.
Maandag 22 september het zonnetje schijnt, de kap van de auto en met open dak op pad. Heerlijk ik heb een weekje vakantie en ga voor het eerst van mijn leven dat weekje in Friesland doorbrengen. Mijn bestemming Buiten Plaats It Wiid te Eernewoude. Ik had daar voor een midweek een bungalow gehuurd. Gereserveerd via het internet, tegen een schappelijke prijs en omdat ik de 55 jarige leeftijdsgrens ben gepasseerd kwam ik ook nog in aanmerking voor leeftijds kortingen anders gezegd een grijze haren kwantum korting of gewoon platvloers een ouwe lullen korting, maar een kniesoor die daar om maalt. Met zonnig weer dus op pad wel een beetje op om te voorkomen dat de grijze haren wegwaaiden. Lekker rustig op mn gemak tuffend naar Eernewoude. Maar bij Heerenveen moest het dak dicht niet dat het water met bakken uit de hemel kwam maar het begon te spetteren. Nog geen half uurtje later was ik in Eernewoude, de sleutel opgehaald en naar de Bungalow. De lucht trok weer open en tussen de wolken door kwam een prachtig zonnetje. Die ik later op de dag op de foto (hierboven) heb vastgelegd. De bungalow was een nette keurig ingerichtte en van alles voorziene bungalow met een bedstee. Daar heb ik me dan ook geïnstalleerd om de nachten door te komen, heerlijk knus en warm. Elke bungalow op het park ligt aan het water en heeft een eigen aanlegsteiger dus volgende keer moet er een bootje mee of gehuurd. De dinsdag was erg nat veel regen maar toch op pad naar de Lauwerszee oh nee dat heet nu Lauwersmeer want het is ingepolderd, ook daar heb ik nog een paar fototjes gemaakt. Op woensdag heb ik wat door de provincie getourd en gewandeld het werd heerlijk warm weer dus het dak kon weer open. Het Friesche Landschap kent veel water maar ook heel veel afwisselende vegetatie grasland bos en alles daartussen. Veel polders worden niet meer bemalen, waardoor het landschap zeer afwisselend wordt. Veel moeraspartijen en heel veel verschillende planten en vogels die in die gebieden verblijven. Donderdag was schitterend heerlijk warm weer, toen ben ik op en rond het huisje gebleven om heerlijk te genieten. En vrijdag helaas weer naar huis, met open dak want het was weer mooi weer, Echter ergens bij de overgang naar Overijssel reed ik de dichte mist in. Ik had echter geen zin het dak dicht te doen. Immers een vent met een cabrio rijdt als het niet regent met open dak. Dus de verwarming omhoog de das om de pet op en verder crossen. Bij Harderwijk zag ik de zon weer en drie kwartier later was ik thuis, en was mijn heerlijke weekje vergaan tot een fijne herrinnering.
PERSBERICHT voor directe publicatie – Eindhoven, 26/08/08
EINDHOVEN – Vers van de pers: de Effenaar heeft zojuist twee gitaarhelden geboekt die beiden garant staan voor een opwindend avondje gitaarmuziek. Allereerst komt bluesrocker Popa Chubby op dinsdag 2 december voor een show in de grote zaal naar het Eindhovense poppodium. En op donderdag 5 februari 2009 is het, na lange afwezigheid in Nederland, de beurt aan niemand minder dan Richie Kotzen voor een concert in de kleine zaal. De voorverkoop voor beide shows start op zaterdag 30 augustus aanstaande via de bekende voorverkoopadressen. Popa Chubby is één van de grotere gitaargiganten in de bluesrockwereld. Deze mastodont wringt de agressieve, zweterige chops uit zijn gitaar als geen ander en is een podiumbeest die eigenlijk nooit teleurstelt. Hij borduurt inventief voort op het werk van helden als Jimi Hendrix, Eric Clapton en Willie Dixon en past zeker thuis in het rijtje huidige bluesmeesters als Joe Bonamassa, Kenny Wayne Shepherd en Johnny Lang. De Amerikaan, geboren als Ted Horowitz, heeft al een waslijst aan fantastische releases op zijn naam staan. Maar op het podium voelt deze bluesbeul zich pas echt als een vis in het water. Wie ooit eerder de gitaar op de zweterige buik van Chubby zag bungelen, kan het zeer waarschijnlijk bevestigen: Popa zuigt je mee in zijn liveshow en laat je pas na een heet, opruiend avontuur weer los! En voor wie hem nog nooit live aan het werk zag: pak nú je kans! En dan Richie Kotzen! Hij is een gitaarheld waar je U (met een hoofdletter!) tegen zegt! Het is vanavond voor het eerst sinds 1999 dat hij weer eens in Nederland op het podium staat. Destijds nog met de supergroep Vertu, maar nu eindelijk eens met een show onder zijn eigen naam, met zijn eigen fenomenale tracks! Kotzen liet in 1989 op 19-jarige leeftijd voor het eerst van zich horen via zijn indrukwekkende titelloze debuutplaat. Als nieuwste talent van het toonaangevende gitaristen-label Shrapnel onderscheidde Richie zich met een losse, inventieve en virtuoze stijl. Een stijl die hij verder uitkristalliseerde op zijn tweede plaat "Fever Dream" uit 1990. Een jaar later sloot Kotzen zich aan bij de glamrockband Poison waar hij ook als songschrijver een flinke vinger in de pap kreeg. In 1999 werd hij gerekruteerd door Mr. Big waar hij zijn collega-gitaarbeul Paul Gilbert verving. Maar ondanks het werk in dienst van anderen, bleef vooral het solomateriaal van Kotzen veel gitaristen tot de verbeelding spreken. Hierbij mogen ook zeker de twee duizelingwekkende platen die hij halverwege jaren negentig met Greg Howe maakte niet overgeslagen worden: Twee instrumentale albums waar Howe en Kotzen vol technisch vernuft tegen elkaar opboksen. Tegenwoordig laat Kotzen ook steeds vaker een kant van zich horen waarin hij niet alleen met zijn gitaar, maar ook met zijn rauwe zangstem naar voren treedt. Meer recent materiaal van de inmiddels 38-jarige Amerikaan heeft een dik bluesy randje waar ook liefhebbers van opwindende bluesrock van zullen smullen. Maar ook anno 2009, twee dagen na Richie's 39e verjaardag, is hij een virtuoos pur sang van wie de instrumentaaltjes voor zich spreken! Een must see show voor iedere gitaarfreak! Popa Chubby Dinsdag 2 december | 20:30 | €18 | Grote Zaal Effenaar Richie Kotzen Donderdag 5 februari | 21:00 | €15 | Kleine Zaal Effenaar
Julian Sas (NL), Culemborg Blues 2008, Foto: Ineke de Rooij
Fantastische zaterdag de 23ste augustus 2008 in Culemborg, naar mate de dag vorderde werd het weer mooier en mooier en de performende bands werden beter en beter. Er kan over de afgelopen zaterdag alleen maar in superlatieven gesproken worden. Fantastische blues in een fantastische ambiance de ene band nog beter dan de ander.
Het hoofdpodium Culemborg Blues 2008, Foto: Ineke de Rooij
Een opsomming: From the USA Eric Steckel, The Pine Box Boys, Marcus Malone, Popa Chubby. En van Nederlandse bodem Ruben Hoeke Band, Julian Sas, Barrelhouse, The Veldman Brothers, A Crossroads Deal, Colourize, Stonefly, The Radical Roosters, Bas de Haan, Brian Tambling Band, Plantage Kids 2008, Jeremy & the Groovebreakers, Big Blind, Broken Wheel Blues Band, The Rythmn Chiefs en Captain Heartbeat, een line-up om je vingers bij af te likken.
Marcus Malone(USA) Culemborg Blues 2008, Foto: Ineke de Rooij
Dus vol verwachting naar Culemborg getogen, en alles ging gewoon boven verwachting uit het was beter dan best petje af voor de organisatoren van dit jaars Blues festival in Culemborg. Natuurlijk heb ik niet alle bands gezien, maar ik heb vreselijk genoten van a Crossroads Deal, lekkere blues met veel wisselwerking tussen band en publiek, heerlijk uit je dak gaan met een band die hun liefde voor de blues erg lekker onder de aandacht bracht. Ruben Hoeke band, heerlijk genieten van deze gitaar virtuoos. Daarna op naar Julian Sas die een heerlijke performance neerzette, Barrel House die tussen al dat gitaar geweld het hoofd boven water moest houden en last but not least from the USA MISTER POPA CHUBBY, fantastisch, vet cool, zo makkelijk als hij de gitaar bespeelt, alsof het geen moeite koste. Het was allemaal zo goed en ik was zo geboeid door de optredens van een ieder, dat het eigenlijk over was voor dat je er erg in had. Culemborg Blues 2008, een fanatstisch evenement, hoe moet dat in 2009 worden.
Popa Chubby(USA), Culemborg Blues 2008, Foto Ineke de Rooij
Met speciale dank aan Ineke voor de mooie foto's waarvan een aantal in deze blog opgenomen. Meer info op CULEMBORG BLUES WEBSITE
Het is bijna zover, nog veertien dagen en dan gaat het 15e Culemborg blues festival van start, noteer maar in je agenda zaterdag 23 augustus 2008 vanaf 11.00 uur 's morgens tot ver na middernacht, in het hartje van het pitoreske centrum van Culemborg. EN...............toegang is gratis, het enige wat je mee moet brengen is een goed humeur dat is de bodem van de taart voor een succesvol festival voor de topping heeft de organisatie wel gezorgd met een keur aan bands zoals o.a. Ruben Hoeke, Marcus Malone, Julian Sas, A Crossroads Deal, Barrelhouse en nog vele anderen, met als klap op de vuurpijl, the cherry on the cake, from the USA MISTER POPPA CHUBBY, so folks if you love the blues Culemborg is the place to be. Keepin the Blues Alive.......... Read all about it on www.culemborgblues.nl
Gelukkig is CEES PLACE na de grote brand van 7 jun jl weer geopend op zijn website trof ik volgend bericht aan: HOT NEWS.................. -------------------------------------------------------------------------------- Hey hey We Kunnen gelukkig weer muziek maken in onze grote hobby ceesplace.nl Ons muziek keldertje is nu met behulp van een paar echte MAATJES weer op orde en opgefrist Dank aan Adjes,Leon-Heddum,Ratteveld,Petr grt,onze Appie,en niet te vergeten Nel en Nancy onze cleanploeg, zonder hen had ik het met mijn huidige fysieke gesteldheid niet kunnen klaren. Twee weken keihard werken een paar kapotte versterkers verder en nog wat andere techniek tegenvallers hebben we de zaken weer op orde we kunnen weer spelen! Het zou toch te gek zijn geweest als dit unieke overigens niet gesubsidieerde muziek plekje verloren zou zijn geweest voor ons Urecht door een brand elders ontstaan. Groet Cees van leeuwen
Vanwege een grote uitslaande brand aan de Oude Gracht te Utrecht op 7 juni 2008 waarbij minstens 2 panden in vlammen zijn opgegaan, heeft Cees Place, gelegen onder de brandhaard, veel waterschade opgelopen en is tot nader order GESLOTEN
PERSBERICHTvoor directe publicatie – Eindhoven, 22/05/08 John Mayall: vader van de Engelse blues naar de Effenaar! EINDHOVEN – Blueslegende John Mayall komt naar de Effenaar. Op zondag 6 juli geeft de alweer 74-jarige Brit met zijn Bluesbreakers één van zijn drie Nederlandse clubshows in het Eindhovense poppodium. De voorverkoop voor het concert is reeds gestart! Eigenlijk behoeft John Mayall geen introductie. De in 1933 geboren Brit maakte namelijk faam met Eric Clapton in zijn John Mayall & The Bluesbreakers. De excentrieke gitarist toert nog steeds. En ook al is hij op leeftijd, de vonken spatten er nog vanaf in shows die veel jongere genregenoten aan het denken zouden moeten zetten. Mayall wordt als de vader van de Engelse blues beschouwd. Hij ontdekte veel nieuw talent. Voor veel muzikanten betekende spelen in de Bluesbreakers een springplank aan het begin van hun carrière: Eric Clapton, Jack Bruce, Mick Taylor, Keef Hartley, Aynsley Dunbar, Peter Green, Mick Fleedwood, John McVie en vele anderen. Vanaf zijn dertiende speelt John gitaar en piano. Hij was beroepsmilitair en vocht in Korea. Na terugkomst formeerde hij The Powerhouse Four. John Mayall richtte aan het begin van de jaren zestig zijn Bluesbreakers op. Het eerste album "John Mayall plays John Mayall" werd live opgenomen in een Londense club. In de jaren zestig speelde John Mayall vooral elektrische blues met glansrollen voor de gitaristen Eric Clapton en Mick Taylor. Rond 1968 brak hij ook door in de Verenigde Staten en kocht een huis in de buurt van Los Angeles. Aan het begin van de jaren zeventig kwamen er langzamerhand meer jazz-invloeden in zijn muziek. "Jazz-blues fusion" (1972) is daar een goed voorbeeld van. John Mayall bleef platen opnemen en concerten geven in de jaren die volgden. Wat niet veranderde was de immer wisselende samenstelling van zijn band. Op 74-jarige leeftijd geeft deze legende nog een reeks enorm gepassioneerde shows waaraan hij er in de Effenaar één wil toevoegen! John Mayall & The Bluesbreakers Zondag 6 juli 20:15 € 29 Grote Zaal Effenaar Einde PERSBERICHT
Elk jaar weer een groot evenement het ene jaar in Zwartsluis het andere jaar in Vianen. In 2008 was het weer in Zwartsluis. Een groot feest met de befaamde nacht van Zwartsluis. De foto's zijn genomen op Koninginnedag, er lagen al veel boten in de haven maar in de loop van de dag kwam daar nog het een en ander bij.
Alhoewel het weer niet echt meewerkte was het gezellig druk in Zwartsluis, muziek, veel mensen op de been, volle kroegen. Een lekker visje en een heerlijke sorbet maakte de dag compleet
Na lang tobben, wikken en wegen, of het nu een grotere Amerikaan of een cabriootje moest worden, liep ik zaterdag tegen deze Golf Cabrio aan. Het was liefde op het eerste gezicht en dus kon ik hem niet laten staan. Ik hoop hem zo spoedig, mogelijk te hebben
Van Cees Place naar Zanzibar, en van de Donder naar de Poort, 't Heen en Weer de Witte Ballons, kris kras door de Grachten Gordel. Het was weer zoals een Blues Route zijn moet, lekker weer, goede muziek, vrolijke gezellige bezoekers, goede locaties, vriendelijk personeel en..............................
LET OP in het weekend van 25, 26 en 27 april is er weer volop Blues in het centrum van Utrecht. Houdt dit weekend gereserveerd voor de Bluesroute Utrecht 2008. Ik houd jullie op de hoogte van de locaties en het programma.
Zaterdag ben ik met Henk, Wilma en Kleine Henk naar Plopsaland Indoor in Hasselt (B) geweest. Het land van Samson en Gert, kabouter Plop, Piet Piraat en Bumba. Een heerlijk oord voor de allerkleinsten en voor de wat jongere jeugd. Voor elk wat wils, klimmen, draaien, gamen, glijen, achtbaan, auto rijden, eten, drinken, maar bovenal natuurlijk kabouter Plop en Bumba. Vanaf het eerste moment dat kleine Henk binnenkwam straalden zijn oogjes van pret en overal wilde hij wel in maar ja dat mocht natuurlijk niet. Hij moest zich eerst meten aan een paaltje. Kwam je met je lengte in het rood, dan mocht je er niet in, in het oranje dan met een van je ouders, of in mijn geval met opa, kwam de lengte in het groen dan mocht je alleen. Nou kleine Henk kon bijna overal in behalve in de achtbaan, zweefmolen, schommelboot, lanceerpaal en de mini-autootjes. En in de autootjes wilde hij zo graag, maar zelfs op opa's nek zittend mocht ie er niet in want toen was hij weer te groot. Dan maar plezier gemaakt op de hoge glijbaan, in de draaimolen, de kikkers en de eenden. En natuurlijk klimmen in het klimrek en nog veel van die leuke dingen zoals de boot van Piet Piraat. Hoogtepunt was natuurlijk de Bumba show, waar kleine Henk luid schreeuwend en dansend tussen al die ouders en andere kindjes zijn best deed om Bumba en zijn vriendjes op het podium te krijgen. Een leuke maar vermoeiende dag. En op de terugreis had kleine Henk dan ook al snel de slaap gevat.
Ik ben eigenlijk stapelgek op m'n stadsie en iedere keer als ik rondloop door mijn stad dan zie al het moois weer om me heen. Wat dan ook opvalt zijn de kleine 'veranderingen' die in het oude centrum plaatsvinden. Zoals de herbouw van het nieuwe stadsgebied al kan je dat geen kleine verandering noemen. Rondom het Vreden burg staat een grijze schutting met daarop de teksten cu in 2012 tot 2025. Dus mijn mooie binnestad zal voorlopig rondom het vredenburg en het station een grote bouwput blijven, een somber vooruitzicht. Als ik nog mag meemaken dat alles gereed is ben ik ongeveer 70 jaar. Des te meer geniet ik dan van de kleine verbeteringen in andere delen van het Centrum, zoals de grote digitale foto op de domkerk, die als je onder de dom door kijkt vanuit de Zadelstraat, je de indruk geeft alsof je in een enorme grote ruimte kijkt. Een digitale reconstructie van "zoals het geweest zou zijn" als de Dom toren en de Domkerk en je vanuit de Zadelstraat de kerk in zou kijken. Een mooi project. Ik heb getracht het op de foto vast te leggen. Een kleine impressie.
Het is een cliché dat je na het verlies van een dierbare niet wilt horen, maar een grotere waarheid als deze is er niet. Je staat er alleen voor maar je moet door anders gaat de wereld aan je voorbij. Dus alles weer bij elkaar pakken en verder gaan. En ook al ging dat niet altijd met de gepaste zin, ook na het overlijden van Beppie, moesten we door. Oud - en Nieuw, klein gepast extra beladen, maar wel "gevierd". Het optreden van Toeter en Groef, toch weer volledig inzetten en de gitaarlessen ook niet te vergeten. En zo ook weer het oppakken van het blog uiteindelijk ben ik dat in eerste instantie ook gestart om mijn gevoelens neer te zetten en andere dingen die mij bezighielden. Nog acht te gaan en dan heb ik vanaf de start in 2005 alweer 7.500 bezoekers op deze weblog gehad, das 2.500 bezoekers per jaar. Er zijn dus genoeg mensen, die het waard vinden om te lezen (bekijken) wat ik hier vermeld en dat vindt ik enorm leuk, een beetje weg uit de anonimiteit.
Dus reden genoeg om regelmatig weer wat aan mijn blog toe te vertrouwen.
26 juli 1928 - 29 december 2007 Allereerst wil ik namens Bertus en de rest van de familie allen aanwezigen bedanken voor hun getoonde belangstelling, de blijken van deelneming en de steun die zij ons hebben gegeven bij het afscheid van Beppie.
Wie was Beppie? Eigenlijk zou ik moeten vragen wie kent Beppie niet.
Open, gastvrij, sterk, eerlijk, direct, dierenvriend, echtgenote, moeder, oma, tante, vriendin. Zoals Beppie was verwachte ze dat ook van jou, niet kniezen maar een oplossing zoeken. Altijd vol ideëen, altijd geïnteresseerd in nieuwe dingen. Altijd eerlijk, er niet om heen pratend maar direct vertellen waar het op stond, soms iets te direct, maar Beppie deed niet aan politiek. Vol humor of moet ik zeggen vol kattekwaad, altijd in voor een lolletje. Haar hondjes kwamen altijd op de eerste plaats pas als de hondjes te eten hadden was het tijd om zelf iets te gaan eten. Bijna 60 jaar echtgenote van Bertus, samen veel lief en leed gekend en overwonnen. Bovenal moeder beschermde haar kroost als een wolvin, zoals ze later ook met haar kleinkinderen deed. Bijna 50 jaar vriendin van Ploon. Open en gastvrij er was altijd wel een plekje te vinden bij Beppie voor troost, een maaltijd en soms ook een slaapplaats. Kortom een heel sterke vrouw met haar eigen mening, met oog voor haar omgeving en een sterke mate van realiteitszin. En toen werd ze ziek. Het is moeilijk toe te zien als zo’n sterke vrouw langzaam aan het leven ontglipt. Hoe hard ze ook knokte, hoe hard ze ook vocht. Allemaal wisten we dat ze dat gevecht ging verliezen, een strijd van bijna drie jaar, waarbij Bertus geen dag van haar zijde week. Verleden week zaterdag heeft ze haar strijd moeten staken en is ze stilletjes in haar slaap van ons heengegaan. Beppie zei een tijdje geleden dat ze als eerste Berrie weer zou zien, nu is ze weer bij haar.
Loflied op de sterke vrouw (gedeelte uit spreuken 31)
Een sterke vrouw, wie zal haar vinden? Zij is meer waard dan edelstenen Haar man vertrouwt op haar en zal daar rijkelijk bij winnen. Ze staat al op als het nog donker is, regelt het werk in huis, Zij is vol daadkracht, onvermoeibaar is ze in de weer. Haar handen strekt zij uit naar de behoeftigen. Niemand in haar huis hoeft kou te vrezen, zij heeft hen allen warm gekleed. Uit haar verschijning spreken kracht en waardigheid, de dag van morgen ziet ze lachend tegemoet. Ze spreekt wijze woorden, wat ze zegt, zijn liefdevolle lessen. Ze waakt over haar huishouding, nietsdoen is haar onbekend. Haar kinderen prijzen haar,haar man bejubelt haar: ‘Er zijn veel sterke vrouwen,maar jij overtreft ze allemaal.’