Lekker eten

Gisteren liep ik door de Albert Hein en dacht wat zal ik zondag eens gaan eten. Als bij toeval liepen we langs de exotische groenten. Ik zag daar een bos mooie verse frisse grote groene bladeren liggen en dacht nog dat zal wel zijn om iets in te pakken en dan te bereiden misschien. Gelukkig stond er een surinaams echtpaar die de groenten er ook al zo mooi vers en fris zag liggen en dus vroeg ik aan hen wat met die bladeren te doen. Ow zei de mevrouw gewoon als groenten klaarmaken het smaakt als spinazie (het heette tayerblad), je kan het ook roerbakken met spekjes of er soep van koken, en ik kreeg heel vriendelijk een uitleg over wat en hoe ik er allemaal mee kon doen. Dus ik ook zo'n pakket in de kar gestopt naast de hollandse sperciebonen en de aardappeltjes.
Nou vandaag had ik het gegeten, de nerven goed verwijderd zoals de mevrouw had gezegd omdat daar nogal wat draden inzitten en gewoon gaar gekookt. Sperciebonen erbij en een lekker gahaktballetje en aardappelen.
Het smaakte inderdaad in de richting van spinazie. De groente was wat steviger en had toch een wat krachtiger smaak. Heerlijk vooral met mijn aardappeltjes met kerrie en het gehaktballetje. Aan de jus had ik bieslook en paprika (allebei vers) toegevoegd, even meegebakken. Als toetje had ik dikke Griekse Yoghurt. Die kan je met de ijsschep mooi in bolletjes scheppen. Ik had bolletjes op een schijf annanas en daarover heerlijk bloemenhoning. Ik moet zeggen ik heb gesmuld vandaag een koningsmaal.
Mevrouw en Meneer uit de supermarkt, hartelijk bedankt voor de goede raad.

Spelletje doen?

Vanaf vandaag heb ik een drietal spelletjes in de sidebar gezet. Leuk als tijdverdrijf tussendoor. Flood-it, kleur het hele vak ik een kleur, box (het oudhollandse huisjes) bouwen en cinco, vijf op een rij met een redelijke moeilijksheidsgraad.
Laat me weten wat je ervan vindt in het gasten boek of als comment bij dit artikel.

Gein op de GVU buslijn

Zoals jullie misschien wel weten maak ik veelvuldig gebruik van het openbaar vervoer, bus en trein, ten behoeve van het woon-werk verkeer. Per jaar loopt dat zo op naar een kleine 750 uur. Dan wil het ook gebeuren dat je in die tijd ook wel wat leuks meemaakt. Zo ook afgelopen maandag. Ikwas op weg naar huis en nam zoals gewoonlijk Lijn 1 naar Ziekenhuis Overvecht. Achter het stuur zat een uiterst vriendelijk chauffeur, die iedereen uitbundig begroette bij het instappen in de bus. Zo ook mij en ik groette hem dan ook vriendelijk. Toen de bus het station verliet, sprak de chauffeur ons vrolijk toe: "Dames en Heren, mijn naam is xxxxxxxxxxx1) en ik heet u hartelijk welkom aan boord van deze bus. Ons einddoel voor vandaag is Ziekenhuis Overvecht en op weg daar naar toe zullen wij enkele pittoreskeplekjes van de stad passeren." Ik kreeg een beetje de giebellach. Nog voor het Vredenburg, schakelde hij de automatische route stem in en een vriendelijk damesstem schalde door de bus "Volgende halte: Het Vredenburg". De cauffeur sprak onmiddelijk door zijn intercom dat dit zijn zus was en dat hij het vanaf nu weer zelf opnam. Op geheel eigen wijze van de chauffeur schalde de aankondiging van de verschillende haltes door de bus. Ik moet zeggen de manier waarop hij dat deed was op zijn minst humoristisch. Het hoogtepunt van de rit was wel het moment dat we de Meester Tripkade opdraaiden. Zonder een zweem van een lach klonk door de intercom:"Dames en Heren de volgende halte is de Meester Doctor Professor Ingenieur Tripkade" Waarop 1 van de 2 dametjes die voor me in de bus zaten zei "Verrek ik dag astottie alleinig schoalmeister waas, dattie dokter waas hep ikke nooit gewete", waarop de ander reageerde "Jao zozie je waor je ken elleke dag nog wat lere, zellufs in de bus"

Ik had het niet meer en lag in een deuk.

1) Uiteraard vermeldt ik om privacy redenen niet de naam van de chauffeur.

Zondag 18 maart, Brrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr, kouddddddddddd

Herrinneringen aan onze trouwdag daar werd ik mee wakker, een beetje in mineur na de geslaagde vrijdag en zaterdag. Het weer was er ook naar koud, nat guur. 's Middags naar het voetballen. Utrecht Vitesse, een leuke pot voetbal, maar nu ook niet weer dusdanig dat je het er warm van kreeg. De wind gierde door het stadion en bij tijd en wijle ook de hagel en de sneeuw. De verwarming was aangezet, maar de wind blies dat beetje warmte meedogenloos het stadion uit. Onze jongens wonnen dik verdiend met 2-0, en na afloop wilde iedereen zo snel mogelijk naar huis. Jongens wat was het snijdend koud. Stijf tot op de botten, ik stond op en je hoorde m'n ledematen kraken (kan ook de leeftijd zijn)
's Avonds na het eten zijn we bij Henk en Wilma spelletjes met de Wii gaan spelen, leuk hoor bowlen, honkballen, golfen, tennissen. En weet je je kan niet rustig vanuit je stoel spelen want dan werkt het niet. Je moet wel degelijk actief slaan en gooien voor je buis. Opletten dat je de controller vasthoudt, want dat staat ietwat slordig als die uit je beeldbuis steekt.
Toen weer naar huis, weer die koude, ik liep klappertandend naar de auto, en kreeg het eigenlijk pas weer warm toen ik diep ineengedoken onder m'n dekbed verstopt lag.
Maar uiteraard toch wel weer een gezellige dag. Ondanks alles een goede afsluiter van een gezellig weekend.

Een jaartje ouder

Ja vrijdag was het weer zover, 16 maart, mijn geboortedag. Alwéér een jaartje ouder, op papier dan, want ik voel mezelf natuurlijk nog steeds 20. Alhoewel als ik dan een stukje ga hardlopen merk ik dat het toch 54 is in plaats van 20, maar ja ze zeggen wel eens een mens is zo oud als hij zich voelt, en dus voel ik me ook geen 54, maar ik ben het wel.
Voor de familie vierde ik m'n verjaardag op zaterdag en op vrijdag met de kids en kleine Henkje. Nadat we bij opa en oma zijn geweest in het verzorgingshuis, hebben we de boodschappen gedaan en zijn we met zijn allen gezellig wezen lunchen. We zaten daarvan zo vol dat we het avondeten maar hebben beperkt tot een broodje. 's Avonds hebben we met zijn allen mario football no rules op de nintendo gespeeld. Het ging er allemaal lekker fanatiek aan toe en toen ik 's nachts naar bed ging had ik net zulke duimen als die man in de sms reclame op de televisie. Maar we hebben met zijn allen ondanks dat we erg fantiek zijn in het spelletje spelen, kostelijk vermaakt en veel gelachen. Ik had ook erg leuke kadoos van de kinderen gekregen, dus was de vrijdag een erg geslaagde dag.
Zaterdag zijn Coegie en ik erg druk geweest, met stoffen, zuigen en boenen. Het huis moest effe aan kant. In de tussentijd had ik twee plaat pizza's gebakken zodat we ook nog wat te eten hadden die dag. Coegie is nog op pad geweest voor gebak en zelf heb ik nog even snel een zomerse coupe laten knippen bij de kapper. Het was ondertussen wel tijd daarvoor hoor, want de kapper heeft zeker 3 cm van m'n haar geknipt en nog werd er vandaag op m'n werk voorzichtig gevraagd of ik naar de kapper was geweest. Dus m'n haar moet wel errrrgggg lang geweest zijn.
Nadat we even hadden uitgeblazen van ons harde werk kwam de visite. Niet zo veel meer als vroeger maar wel lekker gezellig met een man of 14. (Pa wa 's middags al geweest) Ook kreeg ik van hen weer een aantal leuke kadoos, ik hoef tenminste voorlopig niet meer naar de slijter om een flesje rum en ik weet zeker dat deze me gaat smaken. Een stukje kaas bij de borrel, ook dat was er, een boertje van kaas. Dus lekker, allemaal nogmaals bedankt. We hebben er een gezellige avond van gemaakt en rond een uurtje of twaalf was het over.
Nota Bene de paaaseitjes, geen verjaardag van mij is ooit voorbijgegaan zonder dat ik een zakje paaseitjes kreeg, waren ook dit jaar van de partij. En natuurlijk de nodige felicitatie kaarten, waarvan een van Casey hetgeen ik erg leuk vond en erg op prijs stelde.

Nieuwe Template............

Wel ik ben dan eindelijk over van het HTML Template naar de nieuwe Blogger layout. Ik moet zeggen het was even vreemd, maar het werkt wel veel sneller en prettiger. Dus: I proudly present to you my NEW LAYOUT. (Applaus, confetti knallende kurken) Uiteraard heb ik ook mn Engelse pagina aangepast, van template naar layout. Voor beide pagina's gebruik ik dezelfde layout. Het is een standaard layout van Blogger. Je kan zowel de HTML bewerken als met een drag en drop systeem aanpassingen aan je pagina doen.

Ik wens jullie veel leesplezier op mijn pagina's en hoop dat jullie vaak aanwezig zullen zijn. Ik doe dit nu bijna 2 jaar en heb op deze pagina ca. 2600 kijkers op jaarbasis dat ik toch al gauw 50 bezoekers per week. Dus wat ik hier neer zet is, buiten mij, voor meer mensen interessant. Mede daarom zal ik proberen zo frequent mogelijk wat zin en onzin via deze pagina te spuien.

Somewhere over the Rainbow

Ik had geluk vandaag, en er was een regenboog (een dubbele zelfs) en ik had m'n camera bij me. Dus op het perron van Voorburg, snel mijn camera aangelegd en een aantal foto's van deze regenboog geschoten, dit is wel de mooiste. Jammer dat je dan niet ergens in de polder staat en al dit moois zonder ruis kan vastleggen. Maar hoe vaak zie je ook een regenboog en hoe vaak ben je in de gelegenheid om die dan ook vast te leggen. Ik gelukkig vandaag wel. En je weet de mythe aan het einde van een regenboog staat een pot met goud. Ik ben benieuwd of iemand die vandaag ook heeft gevonden.
Ikzelf wordt altijd blij en stil tegelijk bij het zien van een regenboog. Prachtig wat de natuur je kan bieden

Song: Somewhere Over The Rainbow

when all the clouds darken up the skyway
there’s a rainbow highway to be found
leading from your window pain
to a place behind the sun
just a step behind the rain

somewhere over the rainbow
way up high
there’s a land that i heard of
once in a lullaby

someday i’ll wish upon a star
and wake up where the clouds are far behind me
where troubles melt lemon drops
away above the chimney tops
that’s where you’ll find me

somewhere over the rainbow
where birds fly
birds fly over the rainbow
why then oh why cant i

if happy little bluebirds fly
beyond the rainbow
why, oh, why cant i

Ach wat zal ik er van zeggen

Vol goede moed ging ik gisteren naar het stadion Galgenwaard. Volgens de interviews in de krant zou Utrecht het AZ erg lastig maken, we zouden de teleurstelling omzetten in positieve energie, en zo de overwinning over AZ behalen. Hoe veelbelovend en hoopvol klonk dat om een mooie wedstrijd te kunnen zien. Helaas het duurde maar 18 minuten. Oude voetbalwetten deden weer hun opgeld. Als je je kansen onbenut laat, en voor de 18e minuut had Utrecht al met 2-0, maar minstens met 1-0 (Ali bousabon) moeten voorstaan, scoort je tegenstander.
AZ had nog geen kans gehad, leek zelfs een mak schaap, tot uit het niets Martens op zijn gemak door de verdediging liep en met een bekeken schot in de verre hoek de 0-1 voor AZ aantekende, alles leek toen over. Pieters deed het goed bij Martens dekte goed de korte hoek af, en Vorm hoefde dus alleen de lange hoek te pakken, maar stond verkeerd en werd kansloos gepasseerd. De 0-2 was een echte zondagstreffer, Vorm keerde de inzet van Jenner goed maar de bal belandde pardoes op het hoofd van Averladze, die eenvoudig over de op de grond liggende doelman kon inkoppen. Utrecht deed zijn best, maar enkele spelers horen toch echt niet thuis in dit elftal, er was geen druk, geen bezieling, op een enkeling na en zelfs een pass over twee meter was moeilijk. Na rust geen verbetering en na de 0-3 van Dembele werd zelfs een voorhoede speler (Nelisse, toevallig een van de betere) gewisseld voor een verdediger. De stadion omroeper had net zo goed kunnen roepen, "Mensen ga maar naar huis want we hebben toch de intentie niet om te winnen we staan met 3-0 achter dus we gooien het hok dicht want we zijn bang er meer om de oren te krijgen". Uiteindelijkwerd het zelfs nog 0-4 (Koevermans)
Jammer van die mooie woorden op donderdag, vrijdag en zaterdag in de krant, er was niets van uitgekomen. Na afloop voelde ik me leeg en verlaten, verlaten omdat er niet eens de wil was getoond er nog iets van te maken ondanks de achterstand, Woensdag werd tenminste nog gevochten, nu was het afzien voor de supporters en met afgrijzen vaststellen, dat Fortuné node wordt gemist, en de FC Utreg spirit erg afwezig was deze zondag.
Maar ja je blijft supporter, dus volgende keer maar weer m'n shirt aan m'n das om en m'n pet op en weer vol goede moed naar het stadion, de longen weer uit m'n lijf schreeuwen om onze joggies weer te zien winnen.
Volgend jaar worden we toch kampioen!? (Durf te dromen nietwaar)
FORZA UTREG OLEE OLEE OLEE, want ons cluppie ......... la je nie zomaor valle waor, nietdan jatog.
Want:

Tis de clup uit ut hart van ons land
dris altijd wat moois an de hand
Elke wedstrijd weir van de partij
We gaon dr voor zij aon zij
(Bom bom bom bom)
De strijd gaot beginne
We gaon vanze winne
De bal mot erin erin erin......
.....As ze verlieze dan voel ik me zwak
As ze winne gaot ik uit me dak...........

Ag wa mojje dr dan nog van zegge!!!!!!!

Broodje Bakken

Er gaat niets boven een eigen gebakken brood. Vandaag heb ik er maar weer voor de hele week gebakkken. 2 Wit en 2 Bruin. Het rook dan ook weer heerlijk in huis vandaag. Je kent vast ook wel die herkenbare lekkere geur van warm vers gebakken brood. Natuurlijk verdwenen de eerste sneetjes wittebrood met dik boter en zoet beleg. Mmmmm het water loopt me al weer in de mond. Vindt je ze er ook niet lekker uitzien?

KNVB Beker, een lach en een traan

28 februari was het treffen tussen onze joggies van de FC Utrecht en AZ. Inzet was een plek in de halve finale van de KNVB beker, voor onze jongens de korste weg naar Europees voetbal. Het was sfeervol in Galgewaard, en onze jongens trokken fel van leer, maar in een korte periode van aandachtsverslapping lag het balletje twee keer in ons net en stonden we met 2-0 achter. Na de rust hebben onze joggies alles gegeven en kwamen al vrij snel terug op 1-2, door een doelpunt van Loval. Echter daar bleef het bij en enigzins verdrietig dat het niet zo had mogen zijn dat wij in de koker voor de loting van de halve finales zaten, verlieten we het stadion. Het goot, de regen viel met bakken uit de hemel en zei, maar dan ook echt zeiknat, gingen we de bus in. Een vrolijke chauffeur aan het stuur, in voor een praatje en omdat zijn voorruit door al die natte mensen in zijn bus besloeg zette hij de blazer aan en verzekerde ons dat de ruit in no time zou opklaren, ondertussen zette hij de bus in beweging op weg naar het station. Maar al gauw bleek dat het vocht de overhand had in de bus en dat er echt niets te zien was door de ruiten, dus een beetje lacherig werd de chauffeur om een zeempje gevraagd om de ruiten te wissen. Een paar dames werden zenuwachtig in de bus en er ontstond een lacherig sfeertje. Bij de oudwijkerdwarsstraat misten we op een haar na een paar Amsterdammetjes en toen vond ook de chauffeur dat hij iets aan dat raam moest doen. Vegen met tissues hij aan zijn kant ik aan de andere kant. Ineens hoorde we achterons toen er enigzins zicht ontstond "Hé is dat een patatzaak, ik zou wel een patatje lusten" maar het beeld vervaagde weer snel enerzijdsd omdat de ruit weer besloeg en anderzijds daar we er met een sukkeldrafje langs reden. Ik ben maar om de minuut de ruit aan de instapzijde ter hoogte van de rechterzijspiegel aan het schoonmaken geweest, terwijl de chauffeur zijn best deed aan zijn zijde. Daarbij moest hij ook nog de bus op de weg houden, in de gaten houden of er nog mensen in en uit gingen, instappers werden direct verwezen naar een van de achterdeuren om in te stappen. Hilarisch was dat. Wij pontificaal voor die deur en maar roepen en wijzen, achterin achterin. De bus puilde uit en was zowel van binnen als van buiten zeiknat. Onderweg moest een aantal potentiële passagiers teleurgesteld worden, daaar zij er niet meer bij konden. Bij elke snacktent die we passeerden hoorde we achter ons "Ik zou wel een patatje lusten" gevolgd door een lach. Uiteindelijk zijn we na deze enerverende en vermoeiende, maar ook komische rit op het station aanbeland. Waar we met veel moeite de bus konden verlaten en een nieuw pak natte passagiers klaar stond om de bus te betereden. Ik denk dat het nog een vermoeiende avond voor de chauffeur is geweest, maar wij hadden ondanks het verlies van onze FC een vrolijke rit achter de rug.

Woensdag, Partydag

Woensdag 28 februari 2007, dat was wel heel gezellig. Het begon allemaal 's middags om een uurtje of drie. Een vanalles en nog wat party "house warming party", "weerzien party" of "afscheidsparty". Alle elementen waarin hier vertegenwoordigd. Allereerst was het de house warming party van Vita, tenslotte was het bij haar thuis en was zij de organisator en had ze nog niet zo lang geleden haar nieuwe huis betrokken. Ten tweede was het een weerzien met oud collega's Casey en Remco, want dat waren de twee collega's die verleden jaar onze afdeling hadden verlaten, respectievelijk met de VUT en een andere baan, en ten derde was het "de afscheidparty", Vita en Wim hadden elders binnen het bedrijf een functie gekregen, dat was ongeveer half januari. Onze afdeling was volledig uitelkaar gevallen, dus eigenlijk was het voor Eleonora, Danny en mij ook een weerzien. Na de koffie met gebak en het even bij tokken en na de rondleiding door Vita's huis, was het met zijn allen aan tafel en genieten van allerlei lekkere hapjes, die Vita en haar huisgenoten hadden bereid. Vita bedankt! Het was een heel gezellige middag.