Zondag werd het weer in het stadion gespeeld, immers Utrecht had Feyenoord verslagen. Bij mij vliegen gelijk de herinneringen tegen mn hersenpan en stuiteren daarna rond in mn hoofd.
Bij het begin met de staccato drums heb ik al dik het kippevel, na de eerste zinnen "I need I call you, my hearts on Fire" stromen de tranen over mn wangen. De rest hoor ik al niet meer, alleen in mn hoofd. Ik denk dan alleen aan jou. You were Simply the Best.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten