Gisteren zei je me dat je zo moe en het vreselijk zat was, vannacht heb je weer een paar aanvallen gehad, en vandaag op de dag nog een. Je bent de hele dag niet bereikbaar geweest. Je blauwe ogen staren in het niets en kijken dwars door me heen. Ik weet niet waar jij bent en het schijnt me toe dat jij het ook niet meer weet. Laten we hopen dat het goed is en dat je de juiste keuze kunt maken over welke weg je inslaat. Weet dat welke keuze je ook maakt ik, wij allemaal , er volledig achter zullen staan. Het verdriet je te verliezen is groot, het verdriet je te zien lijden is groter. Kusjes Beppie en veel sterkte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten