Wat gaat het allemaal weer snel. Morgen al weer een week aan het werk. Al weer 10 keer in het gele monster van NS gezeten. Utrecht - Den Haag en vice versa. Als je dan weer op je werk komt na je vakantie is er altijd wel weer wat gebeurd dat je eigenlijk niet had mogen missen, maar ja een mens wil toch ook wel eens een paar weekjes aan wat anders denken, ja toch.
De week begon echter wel met een uitermate goed bericht dat persoonlijk door mijn directeur aan mij werd meegedeeld. Mijn loopbaanuitspraak was bijzonder positief en voorlopig wil KPN mij nog niet kwijt "ijs en weder dienende" uiteraard want niemand die echt in de toekomst kan kijken, niet waar?
Wie had er bijvoorbeeld een paar maanden geleden kunnen voorspellen dat de gezondheid van Berries moeder dusdanig zou verslechteren dat de artsen nu niets meer voor haar kunnen doen?
Helaas is dat wel het geval en zo lopen vreugde en droevenis deze week weer door elkaar en, alhoewel het erg cliche achtig klinkt, "Thats Life" En, alhoewel niemand het graag hoort als hij of zij in deze situatie verkeert, "Life goes on"
We moeten er allemaal voor vechten om dit goed te verwerken maar niet vergeten en door te gaan met leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten